Underskog

KANTINEDAMA

Da var det vel deg Espen? Ja, hei alle saman. Vel eg er Espen og har eit fobi mot kantine dama på skulen. Ja, ho er ei lita ung dame som alltid tygger tyggegummi og har henda i lomma. Klart det at når man har henda i lomma så kan mykje moro skje, spesielt når ein finn søma. Det kan vera mykje anna rart der som ikkje er så altfor morosamt skal eg seia dykk. Bare tenk på kva hu har hatt og har i lomma, og ho skal då trikse og fikse på maten din, klemme, skvise, riste, smøre og kanskje massere. Og korleis eg veit dette, ja det skal eg fortelje dykk, for eg sjølv har ein del ting i lomma, alt frå bubbar til pengar til lomme tennis. Eg trur eg søren meg skal få ho med på ein lomme tennis kamp, ho må jo være kjempe god.


Men no skal dokk høyre det mest horrible som nokon gong har skjedd meg, ja det var når eg fekk eit hår strå i maten, ja eit hår, og eg veit kven som sto bak hår attentatet. Eg bestilte som vanleg på onsdagar to tallerkener med potet mos, og ein med pommes frites, og eg pleier å slenge på to boksar appelsin jus utan fruktkjøt og fire japp sjokoladar. Da er eg sånn passe klar for den store flukta gjennom min 90 minuttars svolt seia fyrste time. Så eg tar ått og begynnar å gafle innpå, eg gjorde unna dei to tallerkane med potetmos realt fort, men med tanke på at eg hadde ein tallerken med pommes frites igjen tenkje eg ikkje noko serleg meir over at det var så underleg fort eg åt. Eg hadde i mellomtida spretti den eine jus boksen, så no går eg laus på han andre med eit jafs for å slukne tørsten. Det er då eg kjenner noko kile bak ved gommen, eg begynner å le med det fyrste, men så tenkte eg at dette måtte no væra appelsinkjøtt. Men faen, eg hadde jo tatt den utan, og det står jo på boksen for faen. Faen, men eg tilgav jus boksen, for det kunne jo ikkje væra noko fleir bitar, så eg starta på pommes fritten. Når eg hadde eti meg gjennom all pommes fritten og dei 4 japp sjokoladane hadde ikkje frukt kjøttet gått bort, men det hadde flytti seg opp frå gommen og mot tenna, så no satt det fast mellom tenna mine. Eg begynte å fiple så vidt med pekefingeren men handa mi blei for store så eg gav opp tideleg med den metoden. I neste forsøk i å få ut fruktkjøtet, tok eg tak og brøyt av ei flis tå bordet og pirka vidare med den. Men han ville ikkje ut, eg hatar ting som er trasige, dustete, teite, dumme og som ikkje vil ut. Så gav eg dei litt små hissige feite fingra mine eit nytt forsøk og dei fikk det tilslutt ut. Men kva var dette? Ikkje noko frukt kjøt ikkje, noko som likna fruktkjøt heller. Nei faen det er jo eit hår, dette er jo ikkje mitt hår ein gong, korsen har eit framands hår kommi i min lunch?


Det var då det gjekk opp for meg, ja det var kantine dama. Ho har planta eit hår i potetmosen min, kven faen kan gjera noko slik? Faens hurpe kjerring, eg skal faen meg slå ho ned. Kva blir no det neste? Kva kan ho ha i lomma nå, ho har jo hår der og det virke litt sært, eg hadde aldri trudd ho oppbevarte hår i lomma. Gud fytti rakkern, ho må da altså ha dratt til frisøren, fått klipt av litt hår, også tatt det med til skulen for å terge meg med hår i potetmosen min. Er det noko rart er vetta skremt av dette kvinnemenneskja?



Lyden av mine tulipaner er én av to utstillinger denne torsdagen. Den andre kan du lese om her.


SEMIKOLON finner du her.

Velkommen, velkommen!